22 Temmuz 2009 Çarşamba

Kısa Kısa !!!

Evet Evet

Kardeşim geldi hem de ne geliş biz pazar günü beklerken Cumartesi sabah 06:00' da çalan kapı ziline uyandım. Kapıdaki kardeşimin sesiydi 2. katta oturmama rağman indiğim o merdiven bitmedi. Hem sarıldım hem öptüm hem ağladım. Çok zayıflamıştı. Ama yedirdik içirdik kendine getirdik. Hediyelerimizi paylaştık. Rüzgar önce yabancıladı. Ama artık ayrılmak istemiyor.

Geldikten 1 hafta sonra annemin hastalığı ile ilgili bilgi verdik. Üzüldü..... Sustu.....

Sonra toparlandık bir kaç sorundan sonra ameliyatımız gerçekleşti. Sonuç iyi huylu çıktı. Çok şükür, bin şükür....

Önümüzde şimdilik inşallah son olur, bir ameliyatımız kaldı.

Ücretsiz iznimde Kastamonu'ya annemin ailesini ziyarete gittim.

Çocuklarım çok sevdi. Özellikle Rüzgar paşamı traktörden indiremedik.

Hayat çok hızlı ilerliyor....